MENTORSCHAP
Mentorschap is voor mensen die niet zelf kunnen beslissen over hun persoonlijke verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding, zoals over de keuze tussen wel of niet zelfstandig blijven wonen. Dit kan het gevolg zijn van een geestelijke of lichamelijke toestand. Een mentor kan dan een aantal beslissingen nemen, zoveel mogelijk samen met de betrokkene.
De betrokkene is zelf niet bevoegd om beslissingen te nemen over zijn verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding. De mentor is zijn wettelijke vertegenwoordiger, maar betrekt hem zoveel mogelijk bij de beslissingen .De mentor kan de betrokkene ook schriftelijk toestemming geven zelf een beslissing te nemen.
De mentor is geen eerstelijns hulpverlener, maar een regisseur van de zorg voor de betrokkene, die pas in deze rol in actie komt wanneer dat nodig is.
De mentor stelt bijvoorbeeld het zorgplan vast, maar de uitvoering van de zorg behoort niet tot de taken van de mentor.
De mentor mag geen beslissingen nemen in hoogstpersoonlijke zaken zoals:
- echtscheidingsverzoek indienen
- kind adopteren of erkennen
- donorregistratie doen
- euthanasieverklaring opstellen
- testament maken
- beslissen over de opname in een psychiatrisch ziekenhuis
